Miłość rodzi miłość. Dwa dni poprzednie były bardzo nerwowe, przygotowanie do egzaminu, egzamin. Do tego nie jestem zadowolona z jego wyniku. Wczoraj moje dzieciaki miały ze mną istne męki. Złościłam się, krzyczałam, wszystko mnie denerwowało. Moje córeczki jak codzień przytulały się, przychodziły do mnie. Tylko ja nie umiałam dać im tego co potrzebowały. Dziś w podobnym nastroju przyszłam do oratorium. Dzięki Bogu, zszedł na dół mój Tatuś, już wiedział w jakim jestem nastroju. Opanowałam tą garstkę bachorków biegających po świetlicy i mogłam choć chwilkę spędzić z moim Ojcem. Krótka rozmowa, krótkie spotkanie. Dostałam taką porcję miłości jakiej potrzebowałam i już za chwilę gdy wbiegły moje córeczki mogłam się z nimi dzielić tym co dostałam.